Sayfalar

10 Nisan 2010 Cumartesi

Umut Yitirme Seansı -1



















Hazin renklerden içimdeki mevsim,
Birileri girip çıkıyor sürekli odalarına, yattığım tımarhanenin,
Eşrafıyla toplanıp gelir tüm tavan arasına sakladığım kederler,
   Dudak payında beyaz  ya da bilmem bordo bir kadehin...
Tüm bu yüksek sözler hayatta kaldığımı bildirmek için aslında;
Günler o denli zor demek ki hayatta kalmak bir maharetten sayılıyorsa...
Deneyesi geliyor insanın, tüm bilmediği yolları
Her çıkmaz başına düşen ortalama hüsran,
Kinin ölümsüzlük iksirini bulmuş olması insanda,
Takılıp düştüğüm ardıl sevgicikler de cabası bu buhranın ortasında.
Düşüşlerim yüksek dozda, utanmak nedir bilmez
Hiç kaldırmazdın beni ve izledin düşüşlerimi yine kaldırmadan
Annemi aradım her düştüğümde bu sefer, kanayan dizlerimle  
            umutlar paramparça...

Şiddetinden kaçtığım tüm uzak şehirlerin adlarını taşıyorum cebimde,
Yaklaştıkça koşuyorum bir diğerinden bir diğerine.
Ayrılık provaları yaparken sen, bu sefer ben olmayacağım çarmıhtaki,
Kopardığın onca tufandan sonra, sen de artık bana “Nuh’um” deme!

Duygu karataŞ
Nisan 2010


Sırf bu müziğe şiirler düzeceğim ama paylaşmayı bekleyemedim. Ya sabır! 
Göksel Baktagir/ Naz ( İnsanoğlunun umudunu sürdüren cenneti  yüreğinize taşıyan ezgilerden, ilahi sözcüğü yakışıyor bu nağmelere... Cennetin kapısını aralayan eller...)
http://fizy.com/s/1ahejn


Resim: Vincent van Gogh -Glass of Absinthe and a Carafe, 1887 
Tüm sanat eserlerinin ardındakini merak edenler için:
http://www.vangoghmuseum.nl/vgm/index.jsp?page=2069&collection=1297&lang=en




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder